top of page

Yaşarken Ölenler

Yaşarken Ölenler


Yaşamayı düşünüyorum bu aralar...

Yapma, çok gençsin diye dostlarım,

Allahın verdiği canı Allah alır diyen ak'babalarım.

Biraz zor, biraz meÅŸakatli...


Yaşamayı düşünüyorum bu aralar...

Zor geliyor ölmesi.

Gözlerini kapatıp olanları görmemesi,

Kanayan yaralara bir el verememesi.


Yaşamayı düşünüyorum bu aralar...

Ölüyken yüzümüme söylenemeyenler,

Gizliden gizliye yaşam günü güdenler.

Kendi daracık dünyalarında bir mezar açıp beni içine itenler.


Yaşamayı düşünüyorum bu aralar...

Taşıması zor geliyor bedeni; yaşayan sızıdan ruh içinde.

Yok yere ölüyorum bu aralar,

Biraz acı veriyor biraz da can sıkıyor.


Yaşamayı düşünüyorum bu aralar...

Ağır geliyor ölmek tek başına.

Mutluluğu, gülümsemeyi değil de,

İnsan arıyor ölü bedenler, insan!


Sözde değil de özde sevebilen.

Özü, gözde hissedebilen...

Sanma ki kaldı şu alemde ''insan.''

Göçüp göçüp gittiler yaşamaya,


Nasipse bir baÅŸka Nisan'a...

Yaşamayı düşünüyorum bu aralar.

Y. Emre Avcı

19.11.2020



5 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Karanlık

Vaveyla

Yazı: Blog2_Post
bottom of page