Tozlu bir beyaz kağıda mahkum canhıraş cümlelerim. İçimi delen ne varsa pranga oldu bileklerime. Anlatamıyorum ama canım da'yanıyor, Vaveylâ! ... Sana gelemiyorum, içimde bir yer parçalanıyor, Kendime hakim olamıyorum ve gözlerim kanıyor, Bu prangaların beni usulca öldürüyor, Vaveylâ! ... Feveran acılarla bi'çare; ben hissizleşiyorum. Zifiri odamda seni kaybetmekle yüzleşiyorum. Beni hür kılman için sana sesleniyorum, Vaveylâ! ... Çığlıklarım kesildi, gücüm yok daha da fazlasına. Hep olduğum gibi, yine korkuyorum "yaptıklarımla." Her şey kayboluyor, artık susuyorum, bitti Vaveylâ... "Y. Emre Avcı / 13.03.21"
top of page
bottom of page